Gedigte van Mandie de Nysschen

My Man:

Met ’n skok moes ek besef
dat my menswees se kern nie aan myself behoort.
Moes ek ervaar hoe jy ferm my hart hiet,
my siel steel,
my gees gebied.
Het ek wragtig vrywillig my hele lewe oorgegee?
Afgegee en afgeteken?
Is dit moontlik dat ek myself kon weggegee?
Besef jy dat in jou hand
is my hart asook die hef?

Die groter skok is egter
die besef dat ek presies is
waar ek wil wees.

By jou.

Dis wat ek wil hê.
Dis wat ek soek.
Dis my doel en my droom
Dis my wens.
Dis jy.
Dirk.

Aan jou wil ek behoort.
By jou wil ek wees.
Jy is die een – jy kalmeer my gees.
Jy kan my vervul.
Jy maak my vrou
Jy maak my heel.
Jy neem my so geheel en al oor …
… en dis al wat ek wil hê
Net jy, my Man.