Gedigte van Ferdi Wheeler

Indeks van digters

Stuur jou gedigte na bydraes@roekeloos.co.za Digters is ook welkom om een foto te stuur vir publisering.

Leviatan

So leef ons ‘n randbestaan:

nes die klong wat met ‘n gefuif

homself in die loom namiddag-uur

argeloos in die water begeef,

salig aangepor deur die logge leviatan,

wat bykans ademloos

en verskuil tussen riet,

grynsend en listig dié prooi,

se narrespel

in ‘n poel tussen sandbanke

en die kant

van die stroom bespied.

Kersgebed vir die insekte

Liewe God, behoed die mot,

muskiet, vlieg en kokkerot,

gee silwer stewels vir hul baie bene

en baie spasie vir die wat vlieg,

om die klein wraak en blinde gril

van my klein engel Metodis

darem die godsalige Kersfees te mis.

Nota aan verliefdes

Die vervreemding kom,

soos ‘n jakkals op ‘n maanlignag,

met hortende tjankies

en soms ‘n skel geblaf,

aangehits deur die vrot

van die karkas van die liefde, weggelê in ‘n vlak, halfklaar graf.

Die forel

twaalf kleurkryte vir die skets:

‘n spektrum van lig: van skig

tot deinserige impressie;

wanneer forelle in ‘n stroom, iewers

tussen kolle son en skadu vlug,

tot een skielik kragtig stol,

dog met reënbooglyf en skelm

geel jagtersoog in vloeiende lyn

en kleur, weerbarstig vasgevang,

uit jou papier weg probeer beur.

‘n Hoed vir jou!

Hierdie hoed is Oosters geweef

deur die vaardige, vaardige

vingers van ‘n blinde Sjinees –

die son is net ‘n gloed, sê hy.

                                Dis vir jou:

‘n hand om mee te tuur,

‘n sonsambreel

teen die glurende son;

ja, ‘n regte ou boggelrug kreatuur.

Slaap

die pasiënt het emfiseem en water op die long,

luister maar gerus na die geruis

van  elke borreltjie slym in die alveoli

‘n kringetjie pratendes omsirkel hom –

meestal kaalkop yuppies en welmenende pasifiste

vanuit die heelal, miskien van ander  planete

knik-knik, knik die omstanders klinies korrek:

die pasiënt is gereed om te vertrek;

die hartmonitor piep histeries – hy’s gedaan

dis  dan hoe dit is: morserige kwyl om die mondhoeke,

die brein skree vir asem en die ooglede hang halfmas,

maar soeitjies-soeitjies nou: waar’s die begeleiers,

die serafs, die  vooroorlede familie, selfs die paap?

hy’s alleen, maar geensins aangedaan en min gepla,

dommel hy gaandeweg in tot die ewige, dieper slaap.

Mens

Uit walms stof en gas,

 verdig en  klont

‘n  blou planeet,

met sel, alg en later biome

wemelend met malse lewe;

waarna, uit die klas mammalia,

‘n eens onbenullige primaat

evolusionêr vertak,

en boombewoner word

en met vêrgesigte deur die lower,

uiteindelik afklim en savanna

en ander verre lande verower;

tot hy, heel menslik,

met Woord en vuur

homself  terstond verklaar

as meester van die Natuur.

Venus

Venus, Venus!

Van Niekerkiaanse sprokkelster,

glimmende skoonheid

en sensuele verleidster,

kyk hoe vergesel jy die aarde

in sy baan,

maar, soms verneukerig,

nestel jy in,

onder die blink pens

van die maan.